Anektoda

Ktuu Munnd Te postoni anektoda

Ishë konë que një sabah Nasradini me shkue në pazar me ble dicka. Tue shkue udhës e takonë një njeri me një bullicë. Nasradini nuk e njofke atë njeri, mirëpo këtune herëve u konë adetë me i përshndetë të gjithë edhe që si njehë. E Nasradini si Nasradin mo, në vend me pershndetë a u lodhe, habitet e i dretohet me fjalët: Ku po e qonë këtë magarë?
Njeriu i pergjigjet se nuk ashtë magar, a së po e shehë se a bullicë. Nasradini u nervozue, e prej inatit që nuk mundi me dallue bullicën prej magarit u përgjegjë: O jaran nuk të veta tye! Po e veta bullicën "KUKU PO HAJVANI QË TË KOKE"... tha vetë me veti Nasradini e u nisë udhesë për pazar.

Mas nje muaji ju nal gruja e nuk i erdh mo. Kur e vetën pse bre jaran, cka u bo kështuNuk di vallahi cka u bo. E vet nje shoke i tij se kur je shkue ne dhome te nuses cka i ke thonë nuses, Jarani pergjigjet se kur e veta at fisniken A me ke pru dardha te buta, tha jo. E une ithashe e hajt te shpija e bimi do dardha te buta. Ajo shkoj te shpija e nuk erdh mo, e une po e pres citu te qikjo mollë , se noshta u nise me ardhe.
Qe sa je tu e prite ,o jaran, nuk di vallahi ,moti kam harrue kur kam honger buk ma se mrami tue prit at fisniken.

Menquria e nje plaku


Një arab, ne pragun e vdekjes, thirri tre djemtë e tij dhe u tha se do tundante pasurinë.
- Me i madhi, i cili më ka ndihmuar shumë, te marrë gjysmen e deveve qe kemi. Një te katërtën e kopese ta mari i dyti, i cili do të këtë edhe palmat. I vogli le të marrë një te gjyshten e kopese dhe tenden.
Pas vdekjes se babait, vellezerit filluan te grindeshin.
- Si mund ta ndajme gjysmen kur kemi vetëm 11 deve?- bertiste i madhi.
- Aq me keq një te katërtën e tyre, - bertiste i deshperur i dyti.
- Po një te gjashtën, - bertiste sa për te dy i vogli.
Për fat te mirë, para shtepise se tyre kaloi një plake i zgjuar
Zbriti nga deveja e tij dhe i pyeti se për çfarë po grindeshin.
- Ndarja është shumë e thjeshtë, - tha plaku pasi vellezrit ia kishin treguar hallin.
Plaku e bashkoj devene e tij me 11 te tjerat dhe i tha.
- Gjysma e 12-tes është gjashta. Gjashte deve i takojne vellat të madh. Një e katerta e 12-tes është baraz me tre. Tre i takojne vellait te dytë. Një e gjashta e 12-tes është baraz me dy. Dy deve i takojne te voglit.
- Ja pra - tha plaku, - gjashtë edhe tre edhe dy, baraz njembedhjete.
Vellezerit mbeten te kënaqur dhe plaku mori devene e tij dhe nisi udhën.

BACI, E SHOQJA APO UNË JAM MA TRIM?
Ishin kanë dy vllazën. Njani ish i martuem. Shpesh herë u rrokshin vllaznit nërmje veti e u rrehshin. Baci e rrehke vllaun e vogël qi nuk ish i martuem, e sakatojke e ky cik nuk guxojke me ba. Mirpo kur u idhnojke ky vllau i vogël, e rrehke nusen e bacit. E shoqja e bacit e rrehke burrin e vet e edhe baci cik s’guxojke me ba. Ditë pej ditsh u çue vllau i vogël e shkoi tu ni plak, tu Brahim Uka i Dobërdolit. Po i kallxon:
- Jena tre vetë - baci m’rreh mue, e une cik s’goxoj me ba. Une e rrehi t’shoqen e bacit e ajo cik s’guxon me ba. Kush àsht ma trim n’shpinë tonë?
- He, bre djalë i mirë, - ja kthei Brahim Uka - ti kanke ma trim se ti p’e bàjke bacin e s’po i kthejke dorë si ma i vjetër qi âsht. Edhe po mujke m’e rrehë t’shoqen e bacit e ajo p’e rrehka bacin e ai cik s’po guxojka me ba. Pej juve treve ti po del ma trimi

NDËRMJET TË LAGTIT E TË THATIT
Ish kanë ni demel. Kijet i kish pasë, sênet për punë po, pllugun po, edhe ish kanë metë pa mjellë. E vesin miqt:
- Pse s’molle sivjet?
- Vallahi, ni herë ke lagt e dikur u tha.
- Ani, ku ke ti nërmje’ t’lagtit e t’thatit?
Puntori, mos m’e ruejtë kohën nërmje’ t’lagtit e t’thatit me mjellë, ai s’un mjellë kurr

S’TA LEN AS MRÊNË E LE MÂ N'HAMAR
Njani, tuj shkue udhës, e sheh njanin tuj livrue. Lavërtari e lâke laknor, bâjke trapa. Udhtari po i thot:
- Puna e marë!
- Marë paç!
- Keq paske punue.
Lavërtari i tha:
- N’hamar t’zotit!
Vallahi - i tha udhtari - s’ta le as mrênë e le mâ n’hamar

ASNI PUNË NUK T'THRRET...
Ni t’dërvarsi i shkon ni musafir. E priti mirë e i bâni fort muhabet i zoti shpisë. T’nestrit musafiri po ly izën me u çue e me shkue n’shpi.
I dërvarsi po i thotë:
- Rrimë, bre mik, se ty tash nuk t’thrret kurrfarë pune! Shyqyr, djem e nipa t’u kanë bâ boll!
-E, bre mik - po i thotë musafiri - asni punë nuk e hap gojën e me britë: ,,O hajde punom!’’, po vetë duhet m’e marrë me mên se puna thrret

UNË S'E KAM MJELLË ARËN HALA
Ni i zllakuçanas i ngjet kijet me livrue ditën e dielle. Prifti kapërcen atypari edhe, n’vên se me i thanë ,,Puna e mar!’’, po i thotë:
- A s’po t’vjen marre si i ki ngjitë kijet t’diellen? A e di ti qi zoti, kur e ka jaratisë dynjanë për gjashtë ditë, t’shtatën ditë, t’diellen, ka pushue!?
- Paj, zoti e ka krye punën edhe ka mujtë me pushue, a unë, si p’i sheh ti, lum urata, s’e kam mjellë arën hala. - i tha i zllakuçanasi.
(Padalishtë, Drenicë.)
Kallamoqi s'ka sabër
Ni hoxhë, me nifarë tubimi, kish pas thanë se veç me sabër u bâhet ballë të tana punëve. Njani po i thotë:
- Veç ni punë, hoxhë efêni, nuk ka sabër.
- Cilla?
- Kallamoqi, kur t’bâhet m’u prashitë, s’ka sabër.

DUHET ME JA DITË HUJIN PELËS
Dikur moti kanë pasë fjetë'ni odë edhe burrat edhe gratë. Njani shkoi mysafir tu ni shok i veti. Ai miku ish kanë i vetëm me gruen edhe e kish pasë sall ni odë. Grueja ish kanë shum e hijshme, po e nershme. Masi hangrën darkë e ranë me fjetë, burri me mysafirin ranë n’ni anë t’odës e grueja n’anën tjetër.
Kur e zuni gjumi t’zotin e shpisë, mysafiri u çue kadalë e shkoi tu grueja me mêne t’keqe. Grueja e kish pasë ni shtagë ngat veti. E muer shtagën e i ra kresë. Mysafiri e rroku kryet me grushta e shkoi me ra prap n’vên t’vet.
Nestra, kur u çuen, i zoti i shpisë e pa mysafirin me krye t’ajun. Po e dvét:
- Ku e vrave, mik, kryet ashtu?
Mysafiri po i thotë:
- Natën dula n’oborr e m’ra pela shkelëm.
Grueja ish kanë tuj sitë miell n’magje. Tha.
- Á’ kanë dashtë me ja ditë hujin pelës.

Dosti hakikat
Ishin kanë dy dosta n’ket dyjê. Kur diqen, n’at dyjê kanka adet m’i matë gjynahet edhe sevapet. Njani i kish pasë nandhetenanë sevape, e veç ni gjynah, e tjetri nandhetenanë gjynahe, e veç ni sevap.
- Shko gjâje edhe ni sevap n’dash me shkue n’xhenet - i thanë kti qi i kish pasë nandhetenanë sevape.
Ai shkoi te nana e ja lypi ni sevap, po nuk ja dha. Nuk ja dha as baba, as vllau, e as motra. Kur u zatet me kët dostin:
- O dost, ku je, qysh i ki punët? - e vet dosti.
- Per ni sevap po m’djeg zjarmi i xhehnemit - ja kthei ky.
- Unë, ni sevap e kam, qatâ po ta fali. Ty po t’pshtoj, e vetë si paça bâ e gjetsha.
- Ku e more kët sevap? - e vetën ata, qi i matshin sevapet e gjynahet.
- Ni dost e kam pasë n’at dyjê e n’ket dyjê.
Te dy n’xhenet paçi shkue! - i thanë ata.

A kemi me çka me u pajtue?
Ish kanë ni burrë i mirë plak. I kish pas dekë grueja. Kish pasë nevojë me u martue se s’kish kush i bânte hyzmet. N’ni tjetër katun ni grue ish kanë metë vejushkë. Shum e mirë ish kanë vejushka e n’za. Ja çon plaku msitin e i thotë:
Bani selam asaj grueje, e me ardhë e me m’marrë. Jam burrë i mirë, i njoftun n’popull e du me ba kët hyzmet e kët hyzmet e gjith hyzmetet që i takojnë burrit e shpisë
. - Shkoi msiti e ja tha gjith ato fjalë vejushkës. Ajo i tha:
- Alejqym selam! Thuej ati burrit t’gjitha ato hyzmete t’i bâj qysh m’i ka thanë, veç vete, kur t’idhnohem nër veti naj sen (helbete s’â ‘ mymyqym pa u idhnue naj herë) a kemi me çka m’u pajtue?
Kur erdhi msiti e ja tha plakut ato fjalë, plaku e muer vesh shka kish dashtë me thanë vejushka me ato fjalë, e tha:
- Jo valla, s’kem’ me çka me u pajtue. - Edhe e la at punë

Ta kishe pasë ti gishtin në tâna pushkët…
Ish kanë ni burrë i zoti, trim, po pikë ore s’kish pasë edhe po i vjen shtirë qi s’kish pasë orë (autoritet). Teshet n’Sylejman agën e Batushës. Aga ish kanë çaush at’herë. I thotë:
- Lum aga, ama pak orë se s’po m’din kush qi jam gjallë.
- Qysh me ta dhanë orën? - i thotë aga.
- Une po dal me armë n’çarshi. Ti je me sejmen. Ti thum: ,,Dorzoi armët!’’ e une s’po i dorzoj. Ti mos ëm çart e hallki m’shohin qi s’mujte me m’çarmatosë e mue m’hyp autoriteti n’popull qi s’mujte me m’çarmatosë.
Aga pranoi. E lanë pjekjen t’nesret n’midis t’qytetit, ku ka popull ma shum, për me e krye at kuvên. Kur duel ky me armë, aga e rrethoi edhe i tha: ,,Dorzoi armët!’’, si i kishin pasë ba fjalët. Ky i tha: ,,S’i dorzoj’’. Aga u tha sejmenve: ,,Mos ma lshoni’’. Sejment i kthyen pushkët pej ti. Ky i dorzoi armët. Aga i tha:
- Pse, t’vraftë zoti i dorzove armët? A e di qysh i kemi pasë fjalët?
- He, more agë, ta kishe pasë ti gishtin n’tâna pushkët, s’pata me i dorzue, po ktu, dhetë sejmen, dhetë gishta n’pushkë. Bani e luejti gishti i njanit, mue m’shkoi jeta

Dhandrri dhe grueja e mêçme
Ish kanë ni djalë koxha mênjemadh edhe ish kanë martue.
Masi fjet natën e parë me grue, t’nesërmen u çue e shkoi me mjellë grunë n’arëedhe u tha te shpija:
- Bukën me ma pru djali!
Kur shkon te ara edhe ja nis me livrue. Po pret çka po bâjnë robt e shpisë - kush po ja çon bukën.
Kta te shpija s’dinë qysh me ja ba. A bâhet prâmë me u martuee e sod me ja çue bukën djali te ara. Mirëpo, ajo nusja ish kânë e meçme edhe u thotë robve t’shpisë:
- Binma bukën edhe ni drapën , se une kam me ja çue bukën.
Ja bien bukën e drapnin e niset nusja me shkue te ara. Kur mrrin tu i shoqi i tha:
- Puna e marë!
- Marë paç!
- Ku me ja nisë me korrë, o njeri?
- Qysh me korrë - i tha i shoqi - po une qe sa ja nisa me livrue…!
- Po si qaj djali yt, o njeri - i tha grueja - promë u martove e sod po don me ta pru djali bukën.
(Krilevë, Gollak)
Laknat e Nastradinit
Nastradini gjithkah ish kanë shkue e gjithkah e kish pasë mashtrue hallkun. U çue me shkue edhe n’Shkodër m’e mashtrue edhe atje nâkan. Kur ra n’Fushë t’Shkodrës, e zateti ni çoban me dhên. U fal me tâ e çobani e pveti kah ishte e çka ishte e çka e kishte qitë anej pari. Nastradini i kallxoj se pej kahit ishte, e i tha se gjithkah ish kanë e tash ish ardhë m’e pa edhe Shkodrën. E pveti djali:
- Shka ka anej pej jush?
- Hej, - ja kthej Nastradini. - Anej kah na bâhen qaq lakna t’mdhaja, sa me ni lakën mushet kaca e rasojit.
Djali s’bani za. Kur ju afruen dikur detit, Nastradini e pa bardh shkumën e e pveti djalin:
- Shka â’ qajo qi po doket bardh qatje?
- Kan nî mjeshtrit e Shkodrës qi anej kah ju po u bâjshin laknat e mdhaja e janë çuen me bâ kaca t’mdhaja. Qajo qi po doket bardh, janë bujashkat qi bâhen tu’ i strugue drrasat, - ja kthei çobani.
E pa Nastradini qi s’mujti me e rrejtë çobanin e u kthye e nuk shkoi hiç ma përtej.

I GJALLI RRUDHET PAK
-Shkoi ni katunar m'e e ble ni jargan. Edhe e lypi ni jargan ma t'madhin.Dugajxhija ja qiti njâ, po s'kish pas jargana shum t'gatë. Katunari u shtri n'dugâjë edhe u m'lue me jargan, po i metën kamët pak përjashta.Tha:
-Kanka i shkurtë.
-A e do për t'gjallë a për t'dekun,- i tha dugajxhija.
-Për t'gjallë,- i tha katunari.
Dugajxhija i ra shtagë kamëve. Katunari i rrudhi kamët e jargani ja mloi. At'herë dugajxhija i tha:
- Qe vlla,taman e ke jarganin se i gjalli rrudhet pak.

BOLL MA....
Ish kanë ni katunar e e përziu drithin me dhe për me i ardhë ma i rânë e e con n'magaze me e shitë.Magazinjeri ish kânë njeri i drejtë.E kqyr drithin edhe e pâ t'përziem me dhe.S'po i thot:"Pse e ki t'përziem me dhe",po po e vetë:
-Sa vjet i ki?
-Gjashtdhejt.
-Boll ma,-i tha magazinjeri-hiq dorë prej ktyne seneve se vakti â.

QITMA ZOT NJI KALI
Ish kanë ni drumtar kah shkon vetun për shehër.Dikur po e sheh ni përpjeze e po thot:
-Qitma,zot,ni kali e t'kapërcej qeket përpeze teri n'qat kodër se jam lodhë e kputë.Nuk shkon nja pesdhjet hapa e zatetet n'ni zabit t'mretit.Zabitit i kish pjellë atkija.Mazi i vogël nuk mujke me ecë e zabiti me pritë s'kish vakt.Kur e pa zabiti drumtarin,i tha:
-Paja kâ!-Drumtari ju afrue.
-Kape ket maz,qite n'shpinë se s'po munet me ecë e qitma n'kodër.
-Vallahi jam lodh e s'muj.-i tha drumtari.
Zabiti ja qiti alltin,ja drejtoi e i tha:
-Kape mazin qite n'shpin se t'vrava.
S'pat cka me ba drumtari,e ngarkoi mazin n'shpinë.Po i n'gjitet kodrës përpjetë me gjith maz e po flet me vedi:
-Hej more zot,une t'thash:"Qitma 'i kali t'i hipi n'shpin e t'dal n'kodër",se jo me m'hipë mue kali n'shpinë e m'e qitë une kalin n'kodër

DO TU TRGOJ T'GJITHËVE...
I kish pas thanë njani ni shoqit t'vet:
-Po t'kallxoj dishka n'besë,po ti kurkuj mos i kallxo.
Ai tjetri i tha:
-Besa do t'i kallxoj t'tanve.Masi s'po mun e ruen ti at fjalë,kah ta ruej une?

PËR FYTYRË--- KATËR LIRA
-N'kohë t'vjetra, gjaku për fytyrë ish kânë katër lira;gjaku i burrit dymdhet lira,e varra sakat gjashtë lira.
Shkon njâni te ni plak edhe e vet:
-Qysh bâhet kjo punë , qi varra i ka gjashtë lira e fytyra katër lira?
-Fytyra nuk lahet me pare,-ja kthei plaki.-Ai qi nuk don m'e hupë ftyrën e vet,për tâ âsht pishtoli.Ai qi nuk ka dert për fytyrë e do m'i marr paret,boll i ka katër lira.

ME M'I DIJTË TË ZEZAT QË I KAM...
E muerën nusen n'ni katun.Shkuen gra e qika me e pa.Nusja ish kanë e zezë n'fytyrë.Njana prej grave tha:
-Mashalla,mashalla,mori nuse po e zeza qi kanke!
-He mori gra,-tha nusja-me i dijtë ju t'zezat qi i kam une mrapa,kurgja nuk jam e zezë n'fytyrë.

MBRETIT JA ÇELTË ZOTI SYTË E ZEMRËS
Ke ni hallë plakë.E pat ni djalë edhe renë e vet.Djali ish kan shkue ni ditë n'pazar.Kur erdh pej pazarit,p'e vetë e ama:
-Bir, a mun erdhe?
-Erdha nanë.
-A kish naj haber,a njeve naj sen?
Djali deshti m'u mahitë pak me nanën për dashtnim e i tha:
-He mori nanë,ni urdhën qi e kish qit mreti,vejushk kun mos me lanë,vec tana me e marr ka ni burrë.T'reja e plaka,jashta m'e pasë ni dham n'gojë,s'ka care pa u martue.
Halla e shtini gishtin n'gojë e po kqyr mos e ka naj dham.
-He, more bir,-tha plaka-ja zgjat jetën zoti mretit shumë se po deshka me sunue mirë.
Reja ish kanë n'magje tuj e sitë miellin.Keshi ho-ho-ho,se p'e merr vesh qi djali po mahitet.Halla i tha:
-N'dash ban ho-ho-ho,n'dash hi-hi-hi,shka â folë,ka mu ba.Mretit ja celtë zoti syt e zemrës

TRE VJET TË KAM LAVDUE
E kish pas marrë ni plak ni grue për djalë t'vet.Reja i kish pa bâ hyzmet shumë plakut rrum tre vjet.Plaku tre vjet e kish pa livdue renë n'ka ish zatetë,kur kish pas shkue nëpër miq:"Ni re qi e kam marrë une,kush se ka n'ket rrethinë".
Mas tri vjete reja s'po i ban hyzmet e as s'po e ngon.Plaku ni ditë po i thotë:
-Hej moj bi,shum n'zor jam ra une tash.Tri vjet t'kum livdue e , tash tri vjet m'duhet me t'kesh për me jau mush menen hallkut qi s'asht qashtu aysh kam thanë

S'KE MBETË AS PËR TE SHPIA
Ish kanë ni njeri e kërkojke shumë nëpër miq e dostllarë.Kur vike te shpija i lodhun,i thojke grues:
-E moj grue,s'jam mbet ma me dal kund.
Grueja ni ditë su durue e i tha:
-He,more njeri,ti s'je mbetë besa as për te shpija (se s'po ta sheh kush hajri

TË KA HUPË EDHE LAMSHI
Njani s'i kish pas punët kurrqysh.Po u ankohet disa dostllarve t'vet:
-M'ka hupë fija.
Ata dostllarët ja dijshin punët mirë e i thanë:
-Shka bahet qi t'ka hupë edhe lamshi,se për fije kallaj bahet

KUR PO MË KUJTOHET DAJA....
E kish pasë njani dajën e keq.Kish pas thanë:
-Kur po e kujtoj dajën,edhe nana po m'mërzitet

HAJNAT EDHE BORXHLIJT KRYET E MBAJNË ULËT
Kur ish kanë Shemsi pasha n'Mitrovicë,ishin kan vjedh dugajët natën shumë.Disa prej shehrit shkojnë e i thonë pashës:
-Cka u ba kjo punë si na fikën hajnat?Me na i gjetë hajnat!
-Bre burra,-u tha Shemsi pasha,-une i kisha gjetë hajnat n'pikë dite,po m'u kan përzie me borxhlijt e s'po mij i daj.
-Qysh kshttu përzihen hajnat me borxhlit?
-Se si borxhlija qi shkon me krye ulët e tuj u tutë se mos pe e zatet borxhlin e vet e nuk ka me ja pague paret,ashtu edhe hajni shkon me krye t'ulët prej tute mos p'e ngjeh nakush qi asht hajn , edhe e kapin.

BINI JU SHAHADET
-Ni i Drenovcit kish bâ me dekë.Robt e shpis po i thonë:
-Bjer shehadet,babë!
-Bini ju shehadet se mue mrrou dreqi

U NIS PËR MEVLYD E DUEK SURLE E TUPAN
Cohet Lima Kelmendi e e thrret hoxhën m'e k'nue ni mevlyd.Nuk vjen hoxha se i del ni dek a punë.Ja con zoti tupanxhinë e surlaxhinë qi i kish zanë nata e shkojnë me bujtë te Lima Kelmendi n'Balincë-I shtinë mrena Limani e u shtron darkën.Mas darke i shtinë djemt e shpisë musafirt me i ra tupanit e surles.Ja fillojnë kta e po bâjnë gjymysh.Limani u ba n'qef e kish pas folë:
-Kalleni,kalleni e bani gjymysh!E kam pas nisë për mevlyd e m'duel surle e tupan.

MUHABETI I GOJËS
Njani po thot:
-Thonë hallku se ata qi kërkojnë (shëtisin),shkojnë veç me hangër. E une jo, nuk shkoj me hangër, po due me pasë muhabet t'gojës.
Tjetri ja priti:
-Krejt njâ asht bre jaran. Muhabeti i gojës âsht buka.

GJYGYMI I ÇAJIT
Shkon njani n'Shtimje. P'e sheh njanin qi kish ra n'fukarallak e e kish qitë m'e shitë gjygymin e çajit. E kishte pas shitë edhe tokën, e tash e kish qitë me e shitë edhe gjygimin. Po flet ky qi kish pas shkue n'Shtimje.
-A po e shet gjygimin a ?
-Po, po e shes.
E kshyri gjygymin e i tha:
-I mirë tuk â, po i vogël â.
.Po t'doket i vogël, po i vogël s'â. Dymdhet ekterë tokë mi ka hangër.

MERRJAU BUKËN SE E HARROJNË DJATHIN
Ni zot shpije,kur shkoi tu shpija, po i nien tu kajtë fmit. E thrret t'shoqen e i thot:
-Oj grue, çka kanë thmija qi po kajnë?
-U kam dhanë bukë e tash po lypin edhe djath.
-Merrjau bukën se e harrojnë djathin.

HERË PO MA KANDA,HERË S'PO MA KANDA
Ish kanë ni njeri,e katuni e kish marrë si njeri jo shumë të gdhenun.
Kishin marrë e e kishin pre nji pjepën e ni kungull e ja kishin përzie n'ni sahan.Ja kishin dhanë me hangër.
Ky edhe ja nis me hangër.Kur e vetën:
-Kadri,qysh po t'duket,a po ta kana?
Ky ju përgjegj:
-Herë po ma kana,herë s'po ma kana

FALLI I TË VORFUNIT
Ish kanë njani fukara.Shkon tu falltori e i thot:
-Allahile,a po m'qet fall?
-Për cka po do me t'qitë fall?
-E kam jetën e keqe e jam fukara i madh.Pa kqyr,a ka m'u ba najherë zingjin i madh?
Falltori zu m'i qitë fall me pasula.I kqyri sa i kqyri,e dikur i tha:
-Edhe tri vjet qishtu e kie fatin.
-Po masanej?-e veti fukaraja
-Masanej m'sohesh,s't'duhet ma mirë.

LE TA DIJË SHPIRTI SHKA PO HAN
I tha djali nanës:
-Oj nanë, qitna dishka për drekë!
Ishin kanë fukara t'kputun.Po i thot nana:
-S'ka nana me shka me ta qit drekën.
Dikur i ra n'men e i tha t'birit:
-A ta qes ni hithenik?
-Ani, nanë, qite.
Nana e kish pas soll ni voe n'magje.Po e vetë prap t'birin:
- A t'ja qes krejt voen hithenikit a sall gjysën?
- O krejt qitja, nanë bre, le ta din shpirti shka po han!

DERI SA TË MBËRRIJMË ATJE,PIQET MOLLA
Ishin kan shkue me prashitë do argat tu njani.Kur ja nisën,po i thotë i zoti i arës njanit argat:
-A po del ti, mixha Adem,me i pri renit si i parë?(si renatar,e tjerët me shkue mas)
-Po dal,po ku i nalni renat?
-Tu qajo mollë,-ia kthehi i zoti i arës.
Mixha Adem e kqyri mollën.Ish kanë molla shumë larg,e k'ti s'po ja merr menja qi mun me mrri deri atje.
-A gjithherë i coni renat deri tu molla a?
-Po,gjithherë deri qaty.
-Ani mirë,-tha mixha Adem.-Tekteri t'e cojmë renin te molla,piqet edhe molla e ulmi aty nën hije e hamë molla.

POROSIA E LOPËS SË VETME
Ish kan 'i plak fukara e kish pasë ni lopë.Dit prej ditsh i cofi lopa.Fukaraja u qu natje,e pa lopën e coftëe pej mërzie duel n'oborr e po enet.Kryet e kish ungjë.Kojshija i vet e pveti:
-A mun u cove, o mixhë?
-Po u cova.A mun u cuet ju?-e pveti fukaraja.
-Po u cuem,-ja kthei kojshija,-po mu ba ni dam i madh sonte.
Po cfarë dami?-e pveti plaku
Kum pas nji mushterrë-Natën ish ra n'kanop e ish cofë për gazep.
-Hë,e jemja m'ka cofë mirë,tu folë e tu lanë amanet me gojë:"Unë cofa,po ty ta thava gojën e s'ke me pa ma dit t'mirë mas tashit".
-Cka t'bajmë qi s'ka kush na i rjep,-i tha kojshia.
-Hë,bre vlla,-ja kthei plaku fukara,-s'jam msue me i mjelë,se me i rjep ja kam zanat.

RENDIN JA DI POR.....
Ish kanë njani e e kish pas zakon,kur i shkojke naj mysafir,e dhezke zarmin,i shtike gjygym e xhezve n'zjerm,i nxirrke filxhanat,u ungjke ngat oxhakut e u thojke mysafirëve:
-More miq,renin e di qysh duhet,po cka t'i baj qi s'po kam kafe e shiqer me ju qitë ka 'i kafe

SI KAM QENË E SI U BANA
Ish kan ni burrë qi kish pas qef m'u livdue.Kur ish kan plakë,i kish pas thanë ni ditë t'shoqes:
-Valla,mori grue,qysh jam kan i zoti,kur jam kan i ri,e tash qi u plaka,jam ba me u vajtue.
Valla bre njeri,n'pac qef po t'vajtoj,ja priti e shoqja.
Besa vajtom se un po t'ngoj.-Edhe u shtri-
E sjoqja,tu kryet,ja nisi e pe vajton:
Njeri ,o njeri!Kur je kan i ri s'e ke pas shoqin!
T'hijshëm sikur ti nuk ka pasë!
Sahatin si ti kush s'e ka pasë!
Cigaren e sermit si ti kush s'e ka pasë!
Pushkën si tanën kush s'e ka pasë!
Atin t'shalës sikur ti kush s'e ka pasë!
Kullën sikur tanën kush s'e ka pasë!
Pleqnar sikur ti kurkun nuk ka pasë!
Burri tu ingue k'to fjalë,u përmallue edhe po kanë.E shoqja po i thotë:
-Shuej njeri.cka ke qi po kanë për sene t'hueja se,pasha zotin asnjo k'to tuajat nuk janë,vec i marova me ta ba qefin

NUK TË NJEH KUSH A JE GJALLË
Ish kanë ni katunar i thjeshtë,po menën e madhe.N'pramje shkon tu shpija e â ungjë e po rrin mazun.
E shoqja e kthei darkën edhe e thirri me hangër.
-He,moj grue,nuk e din ti cfarë derti kam une.S'muj me hangër bukë.
-Cfarë derti ki,njeri?
-A dekë filan bajraktari;filan agë e filan parija e m'ka metë fisi n'krye.
Grueja,priti e i tha:
-Hajde njeri e ha bukë,se s'tnjeh kush qi je gjallë,se vec taksirati i ktyne thmive me mi lanë unët,
qi t'ka hypë menja e madhe,se kush s'tnjeh.

SA FËMIJË I KE ?
E dveti ni grue njanin_
-Sa thmi i ke?
-Pesë.
-Po m'dhimesh.Sa t'jetë thmija e vogjël,ta hanë kafshatën e gojës,kur t'rriten,ti hanë mushknit.

DJALI PËRTAC
Ni babë i kish pasë dy djemë:imadhi,Hamza,edhe i vogli,Hasani.I tha plaku 'i mbramje djalit t'vogël:
-Qitma,Hasan 'i gotë uj.
Hasani ish kanë lodhshëm.Bani kishe s'po nin e s'luejti venit.
-Uh,bre babë!-ja priti djali i madh Hamza,-po ti e di mirë qi s'a hajri i Hasanit.
Qohu vetë e pi uj,e qitma edhe mue 'i gotë.

GRAHI PUNËS E MOS U LUT
Ni i likofcas e kish pas vetë hoxhën:
-Hoxhë efeni,a asht gjynah me u lutë:"Ishalla bjen shi"?
-Me kanë tuj pre tulla,po gjyna asht.
-Po me thanë:"Ishalla s'bjen shi"!?
-Kur asht bashqja n'tertik me u tha , gjynah asht me u lutë "Ishalla s'bhen!"
-E cka me ba pra?
-Grahi punës e mos u lut,as "Ishalla s'bje",e as "Ishalla bje

SA PLEQ I KA KALI I SHALËS E SA MAGARI
E pvetën Abaz Zenunin e Gjocajve(Junik):
-Sa pleq i ka kali i shalës e sa pleq i ka magari!?
-Magari-tha Abazi-i ka gjashtë pleq.Kali i shalës i ka tre pleq.
-Qysh kshtu,qi kali i shalës i ban ni milun dinar e magari nuk i ban as sa gjysma e tij?
-Po,po ju kallxoj.Kali ishalës âsht sall për nji njeri.Shpija s'ja sheh hajrin hic.
Sall ni njeri i vetum enet me të.Magari i ka gjashtë pleq,se ai i bân hyzmet krejt shpisë e krejt robt e shfrytëzojnë